Susannah Chayes veroverde met haar team, de Holland Acht Vrouwen, brons op de Olympische Spelen in Londen.
Toen Susannah de kans kreeg bondscoach te worden, besloot ze haar studie aan de Universiteit van Amsterdam en al haar bijbaantjes stop te zetten. Het was tijd geworden om één ding heel goed te doen.
Het leverde haar een succesvolle loopbaan als bondscoach roeien op. Veel nationale en internationale overwinningen en medailles op wereldbekers en wereldkampioenschappen zijn daarvan een tastbaar resultaat. Vier wereldtitels en een bronzen medaille op de Olympische Spelen 2012 in Londen vormen het hoogtepunt op haar omvangrijke cv. Ook won ze zelf een Fanny voor beste coach van Amsterdam voor het behalen van een wereldtitel in een jaar waarin ze zelf fysiek door een diep dal ging.
Als coach van zowel mannen als vrouwen in grotere teams maar ook eenpersoonsboten is haar ervaring breed. Als vrouw, werkend in een mannenwereld is ze graag gezien en gerespecteerd; ze heeft onder andere gesproken op de grote Amerikaanse coach conferentie in Seattle in 2013.
Het inspireren van sporters, teams, coaches en anderen om het beste uit zichzelf te halen, te ontdekken wie ze zijn en waar ze voor staan is haar ‘core-business’. Vaak terugkerende onderwerpen zijn: presteren onder druk, situationeel leiderschap, authenticiteit, teambuilding en samenwerking (autonomie versus symbiose), omgaan met tegenslag, het faciliteren van flow en het verbinden van mensen.
Tijdens de Covid19 pandemie moesten coaches en leiders hun rol opnieuw definiëren. Eerder geformuleerde doelen in de sport vielen weg of waren hoogst onzeker en daarmee veranderde een deel van de invulling en herwaardering van het werk. De focus kwam op wat nog wél kon en wat nog steeds belangrijk was, onafhankelijk van die weggevallen doelen. Nog meer het proces centraal en de doelen anders geformuleerd.