Nan van Grootel

Over Nan van Grootel

Nan’s motto “Van lief naar LEF!” komt terug in zijn lezingen maar ook in zijn blogs. Boek je Nan als spreker, dan boek je een spraakmakend figuur. Heilige huisjes zijn hem vreemd.

“Ik heb mij zonder diploma’s moeten opwerken tot waar ik nu ben.”, begint Nan zijn uitleg over zijn motto. “Ik was hard op weg een boefje te worden. Ik wil nog net niet zeggen dat ik niet wilde deugen maar een onbezorgde toekomst zat er lange tijd voor mij niet in.”

Nan is opgegroeid in Noord-Limburg en Brabant. Dat hoor je dan ook aan zijn accent. Na wat studies Toerisme, Economie en Communicatie (met wisselend succes) besloot hij dat studeren niet zijn ding is.

“Ik heb 5 jaar lang reisleider mogen spelen in Spanje, Oostenrijk en Griekenland. Wat heb ik daar veel geleerd! Ondernemer zijn, zelfstandig zijn, lef tonen: dat soort dingen.”

Terug in Nederland hielp De Telegraaf op zaterdag hem aan zijn eerste “echte” baan. Er volgde een carrière bij de grootste keukenleverancier van Nederland. Van verkoper tot verkoopmanager in een relatief korte tijd. Nan daarover: “Het belangrijkste wat ik daar geleerd heb is mezelf zijn: het allermoeilijkste aan leidinggeven. Niet voor niets wordt er vaak gezegd “It’s lonely at the top!” Toch had ik er opvallend veel vrienden.”

“Ook had ik tegenstanders maar dat hoort volgens mij bij goed leiderschap. In deze tijd heb ik mijn aparte stijl van leidinggeven ontdekt.”

Na 5 jaar kwam Nan terecht bij Creaforti: een stoere zakelijke telecomdealer. Hij begon als “winkelmanager” om de nieuw te openen winkel te leiden. Eigen salesteam, eigen backoffice: de full package.

“In die tijd besloot ik te doen waar ik nu bekend om sta: uit de spotlights stappen, poten op tafel, de boel de boel laten en het team zijn kunstjes laten doen.”

Nan noemt dit een heerlijke tijd. De hoogste jaarlijkse score op klant- en medewerkersloyaliteit en een waanzinnige plus op het budget.

“Toeval kun je een handje helpen!”

Na het samengaan van Nan’s salesteam en backoffice met de rest van de organisatie is zijn functie nog mooier geworden. Nu noemt Nan zichzelf de professionele etterbak van de club. Voor klanten en medewerkers. “Ik ben de pingpongbal: elke dag kan ik in verschillende lagen van de organisatie actief zijn. Mijn missie is om de club met de poten op tafel naar een hoger plan te brengen.”

“Leidinggevenden moeten uit de stress-modus en in de chill-houding! Medewerkers moeten uit het verdomhoekje en in de spotlights!”

We stoppen met elkaar te vriend houden (je bent immers “slechts” collega’s), we gaan niet meer afzwakken, de waarheid moet gezegd worden….