
Lydia Rood (Rheden, 1957) studeerde Spaans en journalistiek en werkte voor de Volkskrant. Ze debuteerde in 1982 met een kinderboek en bedreef sindsdien bijna alle genres, van kleuterboeken tot erotische verhalen.Het schrijven van boeken is haar hoofdberoep, maar ook schrijft ze voor bladen, en ...
Lydia Rood (Rheden, 1957) studeerde Spaans en journalistiek en werkte voor de Volkskrant. Ze debuteerde in 1982 met een kinderboek en bedreef sindsdien bijna alle genres, van kleuterboeken tot erotische verhalen.
Het schrijven van boeken is haar hoofdberoep, maar ook schrijft ze voor bladen, en columns voor de radio en het e-medium eLinea. Haar boeken beslaan bijna alle genres, voor alle leeftijden. Van kleuterboeken tot jeugdromans, maar ook thrillers, romans, theaterproducties, erotische verhalen en zelfs een doktersromannetje.
Meer dan eens werd haar werk bekroond. Voor Maanzaad kreeg ze een Vlag en Wimpel, Een mond vol dons werd bekroond met een Zilveren Griffel, Marietje Appelgat werd getipt door de Kinderjury, de thrillers Koningswater en Broeders van de zesde dag werden genomineerd voor de Gouden Strop en Anansi’s web (of: Dans om het zwarte goud) werd gelauwerd met de IBBY Award. Sprong in de leegte kreeg in 2006 een eervolle vermelding van de Zoen-jury.
In 2007 schreef Lydia Rood het kinderboekenweekgeschenk: Kaloeha Dzong. Ze doet veel aan leesbevordering, onder meer als Schoolschrijver in Amsterdam. Met haar serie Drakeneiland heeft ze veel succes bij kinderen die niet zo graag lezen.Ze woont met haar man op het schiereilandje Marken - tenzij ze in hun huis in Marokko zijn. Ze gaat graag op reis voor haar boeken en onderzoekt andere culturen om stof op te doen. Verder houdt ze van reizen, dansen, motorrijden, maar vooral van avonturen. Ze is oprichter en inspirator van Beleef een avontuur, een bedrijfje dat rollenspellen, LARP-kampen, levende verhalen en avonturen op maat aanbiedt aan scholen, particulieren en bedrijven.
Omdat Lydia Rood denkt dat de wereld van lettertjes binnen enkele tientallen jaren verdwenen zal zijn, en er altijd behoefte zal blijven aan verhalen, verkent zij andere mogelijkheden tot het overbrengen van onze culturele erfenis. De mens wordt gedefinieerd door zijn verhalen, maar welke vorm moeten die verhalen krijgen? Omdat de opmars van de techniek de fysieke beleving verdringt, heeft zij zich op dat laatste gericht. Zij staat zeker open voor techniek, want haar boek Dans! Dans! maakt deel uit van een webomgeving waarin digitale en fysieke werkelijkheid door elkaar lopen. Voor het Kröller-Müller Museum heeft zij een interactieve kindertentoonstelling bedacht waarin digitale techniek een grote rol speelt.
De missie van Lydia Rood is om kinderen mee te lokken, de wereld van het verhaal in, om ze aan te zetten tot lezen. In haar lezingen gaat zij dieper in op de manieren waarop je dit als school kunt bewerkstellingen. Desgewenst kan zij ook ingaan op de positieve aspecten van social media en wat deze nieuwe ontwikkelingen ons kunnen en zullen brengen.
"Het gebeurt niet vaak dat men stil valt bij een lezing. Stil, omdat de gepresenteerde werkelijkheid bijna te omvangrijk is. Omdat het publiek overdondert wordt door tal van feiten en voorbeelden die overtuigend in samenhang worden gevisualiseerd en daarmee de nabije toekomst laten zien. Het verbaast, schokt, prikkelt, enthousiasmeert en zet aan tot denken over wat te gaan doen met deze nieuwe kennis. Een ‘must experience’!"
"Lydia Rood is een creatieve duizendpoot: Ik ken haar van kinder- en jeugdboeken, thrillers, romans en columns, vooral over taal. Ze schrijft goed, snel en met humor en haar taalgevoel is jaloersmakend. Ze durft advies te vragen, maar ook beslissingen te nemen die minder voor de hand liggen. Ze staat voor haar mening en als ze die opschrijft, is dat nooit om te kwetsen. Een afspraak komt ze altijd na en haar ideeën zijn talrijk. Of ze een taalcolumn presenteert of een plan ontvouwt om kinderen aan het lezen en schrijven te krijgen, ze doet alles nauwkeurig en met aanstekelijk enthousiasme. Kortom, een vakvrouw en een plezierig mens, met wie ik veel te kort heb samengewerkt."