Jeroen Everaert

Betekenis geven aan ‘plekken’ is de kern van placemaking. De openbare ruimte is het sociale netwerk van een stad; dat moet op orde zijn om ervaren te worden als veilig en prettig. Op basis van onderzoek en gesprekken met bewoners en gebruikers kan een concept ontwikkeld worden dat een bepaalde plek verbetert, (weer) betekenis en zichtbaarheid geeft. Zo kan een plek ge(her)positioneerd worden. Hoe een dergelijk traject verloopt wordt uitgelegd aan de hand van projecten als Amsterdam Oersoep,  Rotterdam make it happen en de herpositionering van de stad Almere in aanloop naar de Floriade.

Winkelcentra, hotels, horeca zijn plekken waar mensen op af komen als daar een bijzondere beleving te vinden is. Wanneer je verleden en heden samenbrengt  en concepten maakt die geschiedenis en toekomst op een bijzondere manier met elkaar verbinden creeer je een dergelijke beleving. Met kunst en cultuur worden (potentiele) bezoekers verleidt. Naast de eigen beleving worden beelden gedeeld via social media waardoor de klant een moderne reclamezuil wordt.

Goede voorbeelden hiervan zijn de Markthal Rotterdam en Ins Blaue hinein traumen in Duitsland.

Kunstprojecten die op een unieke manier samengaan met hun omgeving in de openbare ruimte leveren de beste toeristische publiekstrekkers op. Deze kunsttoepassingen leiden tot een grote toename van bezoekersaantallen en publieksstromen uit binnen/en buitenland. Aan de hand van projecten als De Markthal Rotterdam en het Dobberend Bos wordt uitgelegd hoe en waarom deze concepten tot stand gekomen zijn en op welke manier deze denkwijze toepasbaar is op jouw organisatie.

Ons cultureel erfgoed, zowel materieel als immaterieel, kan worden behouden door het anders vertellen van het verhaal van een gebouw, een plein, een muur, op een manier die aanspreekt en vraagt om een aandachige nieuwe blik. Iedere plek heeft een andere omgeving en andere betekenis voor de gebruikers ervan. Deze ingredienten zijn de basis voor een verhaal. Met kunst en cultuur als uitgangspunt maken we nieuwe verhalen om verder te vertellen, als eigentijds storytellers. Op deze manier kun je bijvoorbeeld ook de jongeren bewust maken van onze geschiedenis. Denk hierbij aan de Brandgrens, die prachtig in beeld brengt wat het bombardement met Rotterdam heeft gedaan, of het Dilemmadoolhof dat je in de huid van laat kruipen. Met dit soort projecten kan enorme sociale impact worden gecreëerd.

Door circulaire economie op een bijzondere wijze zichtbaar te maken en daardoor aandacht hiervoor te vragen komen andere initiatieven op gang. Als antwoord op de vraag van het Havenbedrijf om te laten zien dat in de haven hard gewerkt wordt aan ontwikkelingen die de circulaire economie ondersteunen is een uitkijktoren gemaakt van uitsluitend in de haven gerecycled materiaal (oa een gigantische meerpaal) dat de haven zichtbaar en voelbaar maakt. Dit kunstwerk  wordt als platform om bezoekers te informeren over liquified natural gas en de werkwijze eromheen.

Zonneparken, windmolens en andere vormen van duurzame energie worden vaak gezien zoals vluchtelingenopvangcentra; men vindt het noodzakelijk dat ze er komen maar liever niet te dichtbij. De huidige zonneparken en windmolens worden veelal landschapsvervuiling genoemd. Door op een andere manier naar bijvoorbeeld zonneparken te kijken kunnen scenario’s worden gecreeerd waardoor men juist mensen hiernaar toe trekt en omwonenden trots laat zijn op “hun” duurzame energie. Denk hierbij aan de Lingemeren en Ripples of Change, een drijvend zonnepark in het centrum van de stad.