
Herman van Gunsteren was hoogleraar politieke theorieën en rechtsfilosofie aan de universiteit Leiden. Auteur van The Quest for Control (1976), Culturen van besturen (1994), A theory of citizenship (1998), Stoppen: U kunt het, U wilt het, U doet het niet (2002), Woordenschat voor verwarde ...
Herman van Gunsteren was hoogleraar politieke theorieën en rechtsfilosofie aan de universiteit Leiden. Auteur van The Quest for Control (1976), Culturen van besturen (1994), A theory of citizenship (1998), Stoppen: U kunt het, U wilt het, U doet het niet (2002), Woordenschat voor verwarde politici (2003), Gevaarlijk veilig: terreurbestrijding in de democratie (2004), Vertrouwen in democratie (2006), Bouwen op burgers (2008). Hij was lid van de Wetenschappelijke Raad voor Het Regeringsbeleid, waarvoor hij de publicatie Eigentijds burgerschap (1992) verzorgde. Met Rudy Andeweg schreef hij Het grote ongenoegen: over de kloof tussen burgers en politiek (1994), met Grahame Lock Politieke theorieën (1977) en Sterke posities in de politieke filosofie (1989), met Martin Kohli, Martin Rein en Anne-Marie Guillemard Time for retirement (1991) en met Cox Habbema Oud fout (2006) en Pers-pectief op het politiek/publicitair complex in 2009 (2009).
In 1994 werd Herman van Gunsteren benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen en in 1997 tot lid van Global Business Network. In 2007 ontving hij voor zijn werk op bestuurskundig terrein de Van der Spiegel prijs en in 2010 de Thorbeckepenning voor zijn bijdragen aan het staatsrecht. In 2009 was hij rapporteur Nieuwspoort over de verhouding van politiek en media, in 2010 adviseur van het tv programma Buitenhof. Als pianist trad hij op met diverse orkesten en won hij de eerste prijs in het concours Leopold Bellan (1959) in Parijs.