Hans Ludo van Mierlo

Over Hans Ludo van Mierlo

Ruim 20 jaar vertoefde Hans Ludo van Mierlo in de top van het Nederlandse bankwezen. Hij werkte achtereenvolgens bij NMB Bank, NMB Postbank Groep, ING Groep, Rabobank Groep en de Nederlandse Vereniging van Banken. Als directeur In- en Externe Communicatie, Haags lobbyist, als persoonlijk adviseur van topbankiers en als woordvoerder te midden van financiële crises en schandalen heeft hij het bankwezen als geen ander van binnen leren kennen.

Zijn veel geprezen boek ‘Gepast en ongepast geld; zoektocht naar het geweten van bankiers en andere financiële dienstverleners’ verscheen nog voor het uitbreken van de financiële crisis en werd genomineerd voor de prestigieuze onderscheiding Managementboek van het Jaar.

Zijn indringende pleidooien voor de invoering van een beroepseed voor bankiers hebben succes gehad. Alle Nederlandse bankiers zijn ingevolge de Code Banken, die per 1 januari 2010 van kracht is geworden, verplicht de zogenaamde bankiersverklaring te ondertekenen. “Misschien wel de belangrijkste bancaire innovatie van de afgelopen dertig jaar”.

Van Mierlo verzorgt workshops voor jonge bankiers en publiceert periodiek artikelen en columns in het vakblad Bank- en Effectenbedrijf , op de website bankeneffectenbedrijf.nl en in Het Financieele Dagblad.

Zijn favoriete thema’s zijn onder andere:

• het nieuwe bankieren
• de beroepseed voor bankiers.

Henricus Ludovicus Gijsbertus Maria van Mierlo begon zijn carrière in de journalistiek. Na korte periodes bij het Leidsch Dagblad, Elseviers Magazine en als correspondentschap in Japan werd hij parlementair redacteur en politiek commentator voor de Gemeenschappelijke Pers Dienst (GPD).

In 1978 werd hij directeur Communicatie van de Tweede Kamer. In 1986 stapte hij over naar het bankwezen, maar hij bleef actief op het Binnenhof als lobbyist van banken en als bestuurder van het internationaal perscentrum Nieuwspoort, waarvan hij erelid is.

Hij schreef een groot aantal boeken, waaronder dertien kinderboeken, een dichtbundel (‘250 gram gedachten’) en een tv-serie (‘Verdwaald op het Binnenhof’). Onder het pseudoniem Hans Bastogne schreef hij de roman ‘Zes overhemden voor Waspam’ over ontwikkelingssamenwerking onder de Miskito-indianen in Nicaragua, waar hij als bestuurder van de medische ontwikkelingsorganisatie Simavi enige tijd verbleef.