
Verschrikking, verslagenheid en vreugde, hoop, afschuw en mededogen, grollen en gruwelen: alles komt aan bod in de dossiers die officieren van justitie, rechters en advocaten in hun case load ontmoeten. Rechtszalen zijn in die zin het schouwtoneel van een samenleving in al haar aspecten, en ...
Verschrikking, verslagenheid en vreugde, hoop, afschuw en mededogen, grollen en gruwelen: alles komt aan bod in de dossiers die officieren van justitie, rechters en advocaten in hun case load ontmoeten. Rechtszalen zijn in die zin het schouwtoneel van een samenleving in al haar aspecten, en tegelijk de etalage van het rechtsbedrijf dat wil laten zien: We doen er echt wel iets aan als iemand over de schreef gaat.
En dàt kan simpelweg iedereen zijn, zoals de dokter, de pastoor, de minister, de onderwijzer, de balletmeester en de rij-instructeur. En natuurlijk ook gewoon het jonge moedertje, de hoogbejaarde zieke, de jonge blauwhelm, de gesjeesde student, de rechter zelf. Kortom: je buurman. Fred Soeteman heeft ze allemaal voorbij zien komen en stelt ze graag nader voor.
Rechtbankverslaggeving heeft een gunstige invloed op de geestelijke volksgezondheid. Als een bevriend psychiater je bij het begin van je carrière zo'n stelling aanreikt zou je wel gek zijn 't niet op te vatten als leidraad en ruggensteun tegelijk.
Fred Soeteman (1947), meer dan dertig jaar rechtbankverslaggever voor dagblad De Telegraaf, liet zich dus graag overtuigen en koesterde de suggestie als "pure zelfbevestiging, tot heil der natie." Duizenden verslagen en reportages later, geroemd door rechters, officieren van justitie en advocaten, werd Soeteman in 1999 aangewezen als beste in zijn vak. En bij het scheiden van de markt werd hij geridderd wegens zijn inhoudelijke en stilistische vakmanschap, en zijn integriteit tijdens "zijn missie om de juridische wereld toegankelijk te maken voor iedereen."
Die missie is volgens hem niet voltooid zolang in de gerechtsgebouwen de publieke tribunes doorgaans nauwelijks worden bezet. Die stoelen moeten voller, willen we recht van spreken hebben als 't over de kwaliteit van rechtspraak en rechtsprekenden gaat, en als we willen beoordelen of vertrouwen gerechtvaardigd is. "We hebben 't nu eenmaal uitbesteed om te voorkomen dat we elkaar als burgers wederzijds de hersens inslaan ," meent Soeteman. "Want met oog om oog houd je geen samenleving overeind."
In 2011 publiceerde hij zijn derde boek: Buurman...Jij?! dat tot de nok gevuld is met zo'n driehonderd verhalen uit de vaderlandse rechtszalen, met enerzijds een open oog voor het vaak indringende human interest aspect en voor anderzijds de technisch- juridische merites van zulke berichten uit de samenleving. Eerder verscheen van zijn hand De Hoornse taart en andere rechtsmonumentjes met de èchte verhalen achter de zwaarwichtige uitspraken van de Hoge Raad. Soetemans eersteling Van kwaad bewust dateert van 1984: alledaagse tips om te voorkomen dat je slachtoffer wordt van criminaliteit.