prof. dr. Antoine Bodar

Over Antoine Bodar

De Nederlandse priester dr. Antoine Bodar studeerde wijsbegeerte, geschiedenis, kunstgeschiedenis, literatuurwetenschap en theologie in Amsterdam, Basel, Leiden en Utrecht. Op 1 maart 2003 werd hij benoemd tot plebaan van de kathedraal van de Sint Jan in s-Hertogenbosch. In de binnenstadsparochie van s-Hertogenbosch ontstaat commotie omtrent de persoon van Bodar. Hij groeit uit tot het monster van de Hertogstad. De door de bisschop toegezegde medewerkers blijven uit. Bodar houdt de eer aan zichzelf en vraagt ontslag dat hij krijgt per januari 2004. Hij blijft ook daarna nooit bang om voor zijn standpunten uit te komen.

Lees hieronder de uitgebreide biografie van dr. Antoin Bodar.

Op zesjarige leeftijd voelt Bodar zich aangetrokken tot de liturgie. In hem ontstaat het verlangen om priester te worden. Hij wordt daarom, zoals vele jonge katholieken, meteen misdienaar. Na de Lagere School is hij leerling aan het Gymnasium van de paters jezuI¯eten, het Ignatiuscollege in Amsterdam. Maar de jezuI¯eten sturen hem van school. Feitelijk was hij meer dromer dan werker. Hij vindt een baantje in het archief van het dagblad De Tijd. De vermeende domheid en de chaotische toestand in de katholieke Kerk van Nederland na het Tweede Vaticaans Concilie doen Bodar zijn priesterroeping begraven.

Seculiere carrière en studie

In 1965 begint Antoine zijn loopbaan bij de publieke omroep. Medewerking bij de KRO - eerst alleen radio, later ook televisie. Vanaf 1968 werkt hij voor de NOS en de VARA, later ook voor de VPRO en de TROS. In die tijd leert hij het vak van de groten van toen: Netty Rosenfeld, Henk van Stipriaan en Bob Uschi. In de jaren tachtig maakt hij enige portretten voor het NOS-programma 'Markant'. In het begin van de jaren negentig presenteert Bodar het KRO-televisieprogramma Eeuwigh gaat voor Oogenblick, een drie kwartier durend gesprek over zingeving met schrijvers, geleerden, geestelijken en politici.

In 1969 doet Bodar alsnog staatsexamen Gymnasium A en begint terstond de ene studie na de andere: geschiedenis in Amsterdam en Bazel, kunstgeschiedenis, literatuurwetenschap en filosofie in Leiden, theologie in Utrecht. In 1978 begint hij kunstgeschiedenis en esthetica te doceren aan de Universiteit Leiden en blijft met korte onderbreking in dat dienstverband tot 2003. In 1987 promoveert hij cum laude aan de Universiteit van Amsterdam tot doctor in de filosofie op het proefschrift Schoonheidsleer van André Jolles.

Als zijn belangrijkste leermeesters beschouwt Bodar Johan Huizinga, Sem Dresden, Johan Polak en Joseph Ratzinger.

Priesterschap

Het verlangen priester te worden blijft en keert midden jaren zeventig werkelijk terug, al valt het concrete besluit toch aan de roeping gevolg te geven eerst in 1985. Na zeven moeizame jaren van voorbereiding en tegenwerking wordt hij in 1992 eerst door bisschop Lescrauwaet in de Amsterdamse jezuI¯etenkerk De Krijtberg diaken en later in dat zelfde jaar in de kathedrale basiliek van Sint Bavo door bisschop Bomers priester gewijd.

Na zijn wijding assisteert Bodar in De Krijtberg, de geloofsgemeenschap waartoe hij al sinds 1983 behoort. Hij draagt er dagelijks de Heilige Mis op, hoort Biecht, ontvangt mensen en preekt. Niet alleen katholieken maar ook protestanten en buitenkerkelijken, onder wie veel studenten, voegen zich onder zijn gehoor en weten hem te vinden. Toch besluiten de jezuI¯eten einde 1995 Bodar weg te sturen. In januari 1996 viert Bodar daar onder grote belangstelling voor het laatst Eucharistie. Aansluitend is hij enige tijd ondergedoken in wat hij noemt een betonnen bunker aan de Amsterdamse Goudkust maar komt daar spoedig weer bovengronds de Mis opdragen in de kerk van Christus Geboorte.

In dezelfde tijd van zijn ontslag uit De Krijtberg wordt hem in Leiden de onderwijsopdracht in de esthetica ontnomen.

Rome

Met toestemming van de Haarlemse bisschop en de Leidse universiteit vertrekt Bodar in de late zomer van 1998 naar Rome en neemt zijn intrek in het pauselijke priestercollege Santa Maria dellAnima. Daar komt hij naar eigen zeggen meteen helemaal thuis. Hij schrijft zich in aan de pauselijke universiteit Gregoriana van de paters jezuI¯eten allereerst om zijn studie theologie te verdiepen. De specialisatie wordt dogmatische theologie - vooral sacramentenleer en ekklesiologie. In dit kader zet hij zich tevens aan een wetenschappelijk boek.

Niet lang na zijn priesterwijding was Bodar begonnen met regelmaat over Christendom en Kerk te publiceren - aanvankelijk in NRC Handelsblad, later in Trouw en steeds in Katholiek Nieuwsblad. Die arbeid wordt in Rome voortgezet en resulteert in het boek Romeinse Brieven. Daarin doet hij ook verslag van de genezing van zijn ziekte. Toen ik mij teruggebracht ervoer tot plant, werd ik mij meer gewaar als het kind van de Heer, beschermd en veilig, schrijft hij daarover.

Plebaan in 's Hertogenbosch

In augustus 2002 bezoekt de Bossche bisschop Hurkmans Bodar in Rome en vraagt hem plebaan te worden van de kathedrale basiliek van Sint Jan. Bodar aarzelt. Hij ziet zijn pastorale taken meer in schrijven en lezingen geven dan in het managen van een grote parochie. Toch stemt hij toe en wordt in september benoemd om aan te treden per maart 2003. Onder grote belangstelling wordt hij geI¯nstalleerd als plebaan van zijn geboortestad. Ook achteraf ziet hij in de benoeming een vingerwijzing Gods. Ook voor zijn persoonlijke omgeving. Want in dat Bossche jaar sterven zijn vader en zijn broer en heeft zijn moeder dringend verzorging nodig.

In de binnenstadsparochie van s-Hertogenbosch ontstaat commotie omtrent de persoon van Bodar. Hij groeit uit tot het monster van de Hertogstad. De door de bisschop toegezegde medewerkers blijven uit. Bodar houdt de eer aan zich zelf en vraagt ontslag dat hij krijgt per januari 2004.

Terug in Rome

Bodar keert terug naar het Oostenrijks-Duitse priesterhuis in Rome, neemt zijn studie weer op, bundelt de Bossche belevenissen, onder meer gepubliceerd in Brabants Dagblad, onder de titel Klokkenluider van Sint Jan en bundelt tevens meditaties die hij daar en elders heeft gehouden onder de titel In zwakheid krachtig. Sedert 2012 is hij voorts gedelegeerde van het Bossche bisdom voor de universiteiten.

Zoals voorheen reist hij regelmatig naar Nederland voor lezingen en andere optredens.

Dr. Antoine Bodar schenkt zijn volledige honorarium (behoudens gemaakte kosten) aan liefdadigheidsinstellingen.