© Janetta Verheij
Sebastien Valkenberg is vaste columnist voor Het Financieele Dagblad. Ook schrijft hij opiniestukken en essays, onder meer voor EW en De Telegraaf. Zijn stukken behandelen de actualiteit, maar zijn eigen van toon omdat hij onderwerpen in het nieuws vanuit filosofische invalshoek benadert.
Sebastien Valkenberg is vaste columnist voor Het Financieele Dagblad. Ook schrijft hij opiniestukken en essays, onder meer voor EW en De Telegraaf. Zijn stukken behandelen de actualiteit, maar zijn eigen van toon omdat hij onderwerpen in het nieuws vanuit filosofische invalshoek benadert. Een toegankelijk betoog is echter niet genoeg, het moet aantrekkelijk en prikkelend zijn.
‘Bringing knowledge to the world.’ Hoe waardevol dat is, ontdekte Valkenberg tijdens zijn studie Wijsbegeerte (en Nederlandse Taal en Cultuur) aan de Vrije Universiteit. De stof was reuze boeiend, maar wat kun je ermee? Tijdens zijn stage bij Filosofie Magazine, het enige filosofische publieksblad voor Nederland, leerde hij echt schrijven, zonder voetnoten, met een eigen mening. Dat is hij blijven doen. Inmiddels heeft hij voor vrijwel alle grote titels geschreven.
Na het geschreven kwam het gesproken woord. Meerdere opdrachtgevers vroegen Valkenberg om een bijdragen tijdens uiteenlopende evenementen. Zo kwam de tweedaagse cursus Leading with World Views tot stand, bedoeld voor leidinggevenden in de publieke sector, verzorgd voor een bekend advies en consultancy bureau. Voor juridisch kantoor Van Doorne verzorgde hij een prikkelende bijdrage tijdens een seminar over bestuursrecht. Hij leidde een paneldiscussie over innovatie voor automatiseringsbedrijf Total Productivity, onderdeel van feestelijke heropening van het bedrijfspand.
Tijdens zijn spreekbeurten valt Valkenberg terug op een veelzijdig oeuvre. In 2006 debuteerde hij met Het laboratorium in je hoofd, over filosofische gedachte-experimenten. Waar deze titel de Socrates Wisselbeker net misliep, werd Op denkles (2015) enkele jaren later wel bekroond, met de Theodor Award. Deze prijs wordt uitgereikt aan ‘een uitzonderlijke kunstenaar, een bijzondere wetenschapper of een morele raddraaier.’ In Policor in de polder (2021) analyseert hij de ‘verwoking’ van Nederlandse universiteiten. Eind 2024 verscheen zijn nieuwste boek In het voetspoor van de vooruitgang. Jort Kelder op de achterflap: ‘Sebastien Valkenberg voert ons mee op een hallucinerende grand tour langs de oplossingen voor deze tijd.’
“Ik was in het clubjaar 2016-2017 voorzitter van de Rotaryclub Leusden c.a. Op 16 mei 2017 was Martijn bij onze bijeenkomst en gaf een inleiding over “gamedidactiek”, een onderwerp waarover hij recent een boek had geschreven naar aanleiding van een onderzoek en zijn eigen ervaringen in het hoger onderwijs. Hij begint zijn praatje met het vertellen over de 2 systemen in je denken: systeem 1 je ratio (top van de ijsberg) en systeem 2 je ‘dierenbrein’ (de rest van de ijsberg). Hij legt de samenhang uit van deze 2 systemen en hoe spellen je helpen je kennis te vergroten m.b.v. je onmetelijk slimme dierenbrein. Verder beschrijft hij de 4 speltypen die hij bedacht heeft en waarvan uit je je leerdoelen kunt benaderen. Ik heb zijn boek nadien ook gekocht en wat mij toen voor de tweede keer frappeerde is hoe hij de best wel ingewikkelde materie had weten duidelijk te maken aan onze groep van absolute leken op dit gebied. Door zijn ontspannen houding en boeiende verteltrant bestond een plezierige sfeer en wist hij de aandacht van iedereen zeer goed vast te houden. Ondanks dat het een serieus onderwerp is, wordt er veel gelachen. Een goed voorbeeld van de wijze waarop hij het doel van een spel kan uitleggen is het volgende: Aan het eind van zijn voordracht speelt Martijn met ons een ‘verkennend spel’: hij pakt een lege emmer en vraagt iedereen zijn servet in een propje in de emmer te gooien. De eerste die raak gooit, krijgt een setje prachtige gouden dobbelstenen. Er volgt wat geroep uit de zaal “ik zit helemaal achterin!” en “had je maar hier moeten zitten!” En sommigen deden niet mee omdat het toch geen zin had een poging te doen. Uiteindelijk onder veel rumoer is er iemand die zijn servet in die emmer weet te gooien en de prijs dus wint. Martijn vraagt wat men denkt wat je met dit spel leert. Er worden wat suggesties gedaan, maar iedereen wacht op het verlossende antwoord. Op dat moment haalt Martijn zijn laatste slide erbij: ‘service above self’ staat erop: ‘dat is toch jullie slogan?’ Er is meteen sprake van een ‘ooooh’ en ‘aaaahh’, men begrijpt waar dit naartoe gaat: de service gedachte was er even niet, daar moet over gepraat worden… Ter toelichting: de belangrijkste “leefregel” van Rotary is dat men zich dienstbaar zou moeten maken aan de gemeenschap en daarbij zijn eigen belangen ondergeschikt moet kunnen maken). Kortom: hij weet waar hij over heeft, weet ingewikkelde materie duidelijk over te brengen aan leken en doet het met zichtbaar zelfvertrouwen en plezier.”
‘Als filosoof is Sebastien Valkenberg gewend en in staat vragen te stellen die anderen niet stellen. Zijn open, ontspannen en heldere manier van communiceren, zorgen voor antwoorden of uitspraken die duidelijk maken wat iemand beweegt, wat iemand denkt. Filosofie Matters!’
'De praktijkgroep Public Law organiseerde vorig jaar september een seminar over bestuursrechtelijke vraagstukken. Wij vonden jouw bijdrage bijzonder nuttig en inspirerend, en het gaf ons ook een inkijk op welke wijze juridische systeem problemen ook kunnen worden bezien.'
'Ons congres is met inhoud en diepgang opgeluisterd door Sebastien. Prikkelend, toegankelijk en met open vizier naar onze leden leerden we, kregen we antwoorden op vragen en zijn we gescherpt in ons denken. Aanbevolen!'