Controle hebben is een illusie!

Tijdens deze Coronacrisis hebben we met zijn allen ontdekt dat dit niet iets vanzelfsprekend is. In veel huiselijke kringen ontvangen dierbaren intensieve zorg, sommige zijn aan de beterende hand, anderen hebben “fifty-fifty %” kans om te overleven. De mallemolen van het leven draait overuren, in diverse families zijn er helaas sterfgevallen te betreuren. Ons zorgstelstel staat zwaar onder spanning, voor de normale zorg is minder aandacht. Wat een maand geleden als onwerkelijke en onmogelijk werd bestempeld, is nu simpelweg de waarheid. We leven in een surrealistische tijd met sciencefiction achtige taferelen, de drang naar grip en controle was nog nooit zo groot.

Zorgmakers

Mijn zoon van 16 haalde onlangs zijn bromfietsrijbewijs en heeft van zijn zelf gespaarde geld een scooter gekocht. Op goede vrijdag heeft hij zijn scooter opgehaald en is vanaf dat moment deelnemer aan het gemotoriseerd verkeer. Voor een knaap van 16 is dit natuurlijk helemaal geweldig, het is een opmaat naar meer vrijheid en zelfstandigheid. Voor mij als ouder betekent het dat ik er naast Corona een zorgmaker bij krijg, maar is dat eigenlijk wel terecht ?

Rampscenario’s

Hersenspinsels dat hij het aan de stok krijgt met een strenge politie medewerker, op het achterwiel door het dorp scheurt, een oud dametje van haar sokken rijdt? Misschien wel bij het oversteken een vrachtwagen over het hoofd ziet? Op een landweggetje bij het inhalen van een tractor in de sloot belandt? Of door het grotere bereik onverhoopt met Corona in aanraking komt, zijn gedachten die als beelden door mijn hoofd flitsen. Ik kan overigens hiermee nog rustig even doorgaan, want ik heb een levendige fantasie met een voorkeur voor rampscenario’s. Maar zijn deze gedachten eigenlijk wel terecht ?

Relax. Nothing is under control. Lekker simpel, maar hoe dan ?

Relax

Natuurlijk weet ik dat het in theorie eenvoudig is en het niets toevoegt om energie te steken in het piekeren over zaken waar je toch niets aan kunt doen. Ik snap dat het effectiever is om je op de dingen te richten waar je wél invloed op hebt. Zestien jaar lang heb ik liefde, boterhammen en hopelijk een beetje gezond verstand in die jongen gestopt. Nu is het tijd om erop te vertrouwen dat daar iets van is blijven hangen. Relax. Nothing is under control. Lekker simpel, maar hoe dan ?

Mindset

In mijn werkbare leven verzorg ik trainingen over mentale veerkracht. Presteren onder druk en het omgaan met spanning en stress zijn onderwerpen die daarbij veelvuldig aan bod komen. Daarbij heb ik tijdens de huidige crisis situatie inmiddels ontdekt, dat net zoals ik dat voorheen deed, veel anderen nog met controle-issues worstelen. Het doet mij denken aan een intrigerende documentaire over topzwemmers. Tijdens de Olympische Spelen van 2016 was Sebastiaan Verschuren een aanstormend talent en in zijn voorbereiding naar Rio volgden ze hem. Daarover is een documentaire gemaakt en wat mij daarvan het meest is bijgebleven, zijn de mindset en vastberadenheid van topsporter Verschuren.

Bij het personeel die in de zorg werkzaam is, geldt door het niet beschikken over voldoende beschermingsmiddelen dezelfde “geen garantie” regel.

Geen garantie

De meeste Olympisch sporters zijn slechts één keer in hun leven fysiek en mentaal sterk genoeg om een olympische overwinning te behalen. Ze onderwerpen zich dag en nacht aan een spartaans trainingsregime, volgen een op de minuut ingeregeld leef ritme, om zo sterk mogelijk aan de start te verschijnen. Vier jaar lang werken ze toe naar die ene minuut waarin het moet gebeuren. Alles geven ze op voor de sport. En toch is er niets dat een overwinning garandeert. Zelfs als ze volledig gefocust zijn en tot in de puntjes getraind, kan een ander hen op een paar microseconden de plaats op het erepodium afnemen. Bij het personeel die in de zorg werkzaam is, geldt door het niet beschikken over voldoende beschermingsmiddelen dezelfde “geen garantie” regel.

Liever geen nieuws

Het is algemeen bekend dat je op veel gebeurtenissen in het leven geen invloed hebt. Waar je wél invloed op hebt, is hoe je erop reageert. Psychologen zeggen dat het gezonder is je vooral op de dingen te richten waar je controle over hebt. In de documentaire zitten Sebastiaan en zijn vriendin samen aan de keukentafel. Tijdens deze sleutelscène stelt de vriendin van Sebastiaan de volgende vraag:  “Als mij iets overkomt terwijl jij in Rio bent, wil je het dan weten?” antwoordt hij:  “Nou nee”. “Ook niet als ik dood ben?” probeert zij nog ongelovig. Het antwoord blijft nee, daar zou hij immers minder hard door zwemmen en hij zou er toch niks meer aan kunnen doen. Hij sluit af met: “Liever geen nieuws dan slecht nieuws”.

Invloed

Terwijl ik dit opschrijf maak ik de vergelijking naar mijn ondernemerschap en besef ik dat ik bij het binnenhalen en krijgen van opdrachten erop vertrouw dat het goed komt. Het enige waar ik invloed op uit oefen is de kwaliteit van mijn aangeboden trainingen en programma’s. Daar doe ik altijd mijn best voor en dit heeft de afgelopen jaren gezorgd voor nodige continuïteit en een steady inkomen. Toch is mijn agenda op dit moment na de afkondiging van alle noodmaatregelen nagenoeg leeg. Misschien is dat wat topsporters scheidt van de rest, van middelmatige mensen met een piekerhoofd vol rommelige gedachten, hun ijzeren mentale discipline. Sebastiaan weet precies wat buiten zijn ‘circle of influence’ valt en waar hij wél invloed op heeft. En hij zet al zijn energie in op het laatste.

Misschien is dat wat topsporters scheidt van de rest, van middelmatige mensen met een piekerhoofd vol rommelige gedachten, hun ijzeren mentale discipline.

Grotere wereld

Hard? Misschien wel, maar een beetje meer Sebastiaan kunnen de meesten van ons best gebruiken, controle is namelijk slechts een illusie… Mijn zoon wens ik een grotere wereld toe, jonge man rijdt maar lekker rond op je scooter, geen nieuws is goed nieuws.