
Tegeltjes lichten en daarna lekker schoffelen. Dat is van toepassing op het werk van Marie Louise Schipper, zoals haar redacteurschap bij de Volkskrant, maar ook als zij haar culinaire columns schrijft voor de Volkskeuken van diezelfde krant: kookcolumns over aankomen en afvallen. Nieuwe diëten en ...
Tegeltjes lichten en daarna lekker schoffelen. Dat is van toepassing op het werk van Marie Louise Schipper, zoals haar redacteurschap bij de Volkskrant, maar ook als zij haar culinaire columns schrijft voor de Volkskeuken van diezelfde krant: kookcolumns over aankomen en afvallen. Nieuwe diëten en wetenschappelijke ontwikkelingen neemt zij daarin op de korrel. De geruisloze veroorzaker van de obesitasepidemie volgt zij op de voet.
In december 2012 verscheen haar boek De dikke diëtist. Dat werd met enthousiasme ontvangen: van wetenschappers tot gezondheidswerkers tot ervaringsdeskundigen - waartoe inmiddels de helft van Nederland hoort. Als een van de eersten bracht Schipper het culinaire aspect van afvallen en diëten onder de aandacht. Nadat ze had geconstateerd dat ze meer dan 25 jaar dieetvoedsel naar binnen had gewerkt – en dus een kwart eeuw vies had gegeten - ging het roer om. Daardoor werd zij een enthousiaste groentekok die het experiment niet schuwt. De dikke diëtist is een kookpleidooi, want de beste plek om obesitas te bestrijden is dicht bij het vuur, in de keuken zelf.
Haar artikelen over overgewicht en obesitas gaven een kijkje in de keuken van de voedingsindustrie en de overheid. Waarom schiet de overheid tekort als het gaat om overgewichtbeleid? Schipper interviewde beleidsmakers, fabrikanten en ervaringsdeskundigen en wist zo de vinger te leggen op pijnpunten: hoe marketeers altijd de grenzen opzoeken van wat wettelijk is toegestaan, zelfs als het om de allerkleinste kinderen gaat.
In 2006 verscheen haar boek Tulpengoud: over ons nationale symbool, de tulp, en de miljoenen die nieuwe tulpensoorten begin 2000 opbrachten.
Schipper was van 1999 tot 2005 werkzaam als fotoredacteur van de Volkskrant. In die tijd schreef zij ook grote reconstructies, waaronder de zoektocht naar de jongen op de foto die het symbool werd van de Hongerwinter, gemaakt door Emmy Andriesse: een haveloos ventje met een leeg pannetje voor zijn buik, op zijn zoektocht door Amsterdam naar eten.
Voor NRC Handelsblad ging zij in 1999 de herkomst na van de witte plastic stapelstoel en componeerde een internationaal beeldverhaal. Haar fotografiekennis leidde van 1992 tot 1998 tot prachtige covers van het opinieweekblad De Groene Amsterdammer die Schipper maakte in samenwerking met bekende Nederlandse fotografen. Daarnaast publiceerde zij artikelen over fotografie.
In voorbereiding is nu het boek Kind van Biafra, over de oorlog die eind jaren zestig in Nigeria miljoenen slachtoffers eiste. Toen in 1968 tien Biafraanse kinderen naar Nederland werden overgebracht om aan te sterken van de gevolgen van de oorlog, werd daarmee een eerste grote hulpverleningsactie én mediacircus in gang gezet. Schipper reconstrueerde wat er van deze kinderen is geworden: hoe verging het zij die mochten blijven en zij die terugkeerden naar Nigeria? Het boek zal in 2014 verschijnen bij uitgeverij Atlas Contact.