"Ik heb 42 jaar ervaring als ondernemer en wil mensen inspireren, adviseren, kennis met hen delen en tegelijk betrokken zijn bij een wereld die voor iedereen werkt vanuit liefde, zorg en tolerantie.”
Rasondernemer Roland Kahn is de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd, maar voelt zich beter dan toen hij 50 was. Het strakke lijf is er. De zin om leuke dingen te blijven doen, als hij per 1 januari 2021 het directievoorzitterschap van Cool Investments overdraagt aan tweelingzonen Joshua en Jonathan (35), straalt er vanaf. “Er zijn nog zoveel uitdagingen, zoveel ideeën bijvoorbeeld voor nieuwe ondernemingen die ik kan opdoen tijdens de reizen die ik wil maken. Ik heb 42 jaar ervaring als ondernemer en wil mensen inspireren, adviseren, kennis met hen delen en tegelijk betrokken zijn bij een wereld die voor iedereen werkt vanuit liefde, zorg en tolerantie.”
Achter de ingang van zijn kantoorpand in Diemen begint een andere wereld. Met een moderne restaurantruimte en een binnentuin. Op het bruggetje over de vijver met aaibare koi poseert ‘Mr. CoolCat’. Even later zegt hij in zijn gezellige en met bijzondere ‘schilderijen’ geïllustreerde kantoor: “Juist nu bestaat veel behoefte aan connectie en moeten we ons focussen op wat ons bindt in plaats van scheidt. Dat laatste zie je helaas het vaakst. Dat is erg.” Die opmerking tekent hem, net als zijn liefde voor ondernemerschap. Roland Kahn noemt zichzelf een createur, omdat ondernemen volgens hem synoniem is voor uit het niets iets creëren.
“Managen betekent letterlijk iets in stand houden, waardoor je het risico loopt dat je creativiteit en innovativiteit na enige tijd zoekraken. Dat is erg gevaarlijk.” Een ondernemer repareert het dak als de zon schijnt, want als hij dat niet doet, komt hij in de ellende terecht, vindt Kahn. “Soms is dat lekker, want doordat je in de shit zit word je scherper en weet je weer dat het niet had mogen gebeuren.”
Zijn leven bestaat uit bergen en dalen, maar de bergen zijn hoger dan de dalen. Dat is al zo sinds hij op zijn zestiende kennismaakte met de detailhandel. “Ik zat nog op school toen ik in een kledingwinkeltje ging werken. Niet zo gek dat ik daar affiniteit mee had. Mijn opa van vaderskant importeerde stoffen uit Frankrijk. Mijn andere opa en later mijn vader, die het van hem overnam, had een confectiefabriek. Ik had talent, was extravert, geïnteresseerd in mensen en empathisch. Verkopen en vooral het adviseren van klanten vond ik leuk. Ze kwamen uit heel Nederland en ik wist de hele oude voorraad te verkopen door voor iedereen de juiste spullen te vinden.”
Zara, H&M en Primark bestaan vijftig jaar geleden nog niet. Zijn ouders zijn uit elkaar als hij bedenkt dat het geweldig zou zijn als er een tienerformule zou komen met betaalbare hippe kleding. Het zaadje voor wat rond 1979 CoolCat zou worden is geplant. Als 17-jarige gaat hij bij de Bijenkorf werken als assistent van de assistent van de assistent van de inkoper. Na negen maanden is hij zelf assistent van de inkoper.
Het wordt spannend als tegen 1970 de automatisering in de kledingbranche haar intrede doet.
“Ik heb het geluk dat zowel mijn linker als rechter hersenhelft goed werken. Daardoor ben ik heel creatief, maar kan ik ook extreem goed rekenen. Jammer dat mensen niet meer leren hoofdrekenen, want dat helpt ze met grootheden bepalen en dingen inschatten. Als ze alles op een rekenmachientje uitrekenen, begrijpen ze niet wat getallen inhouden en verliezen ze flexibiliteit en zekerheid.” Roland Kahn heeft ook nog eens een enorm goed gevoel voor locatie en oog voor schoonheid.
“Unieke dingen doen, de klant centraal stellen, daar gaat het om.”
“Dat alles tezamen heeft van mij een goede ondernemer gemaakt. Zoals gezegd heb ik pieken en dalen gekend, maar uiteindelijk heb ik het voor een jongen die op zijn zestiende begon zonder een cent op zak niet verkeerd gedaan. Niet alleen als ondernemer, maar ook tien jaar lang als lid van de raad van advies van het AMFI (Amsterdam Fashion Institute), waarvan drie jaar als voorzitter.” Nyenrode Universiteit, een van de onderwijsinstellingen waar hij gastdocent annex ‘lecturer’ is, heeft hem een ‘Lifetime Achievement Award’ gegeven en hij heeft een penning gekregen voor zijn betrokkenheid bij het mbo, waarop hij later tijdens ons gesprek terugkomt. “Het feit dat je niet ongemerkt op deze planeet bent is leuk. Dat je iets van jezelf toevoegt aan het leven van anderen heeft waarde.”
Daarvan kunnen zijn zonen Joshua en Jonathan volop profiteren als zij in 2021 de zaak, waarin ze alweer een flink aantal jaren actief zijn, overnemen van hun vader. “Joshua heeft hbo fashion management gedaan en is creatief en nieuwsgierig, Jonathan heeft een MBA en is heel cijfermatig, serieus en heeft veel overzicht. Beiden houden als zonen van een Aziatische moeder van diepgang, zijn zelfbewust en tegelijk bescheiden en nederig. Als zij CEO zijn van de groep word ik ‘consigliere’, een adviserende rol waarin ik mijn kennis zoveel mogelijk wil delen met hen (en anderen), naar goed joods gebruik, want vader heeft een grote bek en zij presteren veel.
Ik ben fier op mijn kinderen, van wie mijn dochter Joëlle het creatiefst is en de meest vrije geest heeft. Ze heeft de New York Film Academy gedaan en is nu bachelor in Fine Arts Film Direction. Het zijn alle drie prachtige mensen en zeer betrokken bij de wereld. Ik ben trots dat ik iets heb mogen bijdragen aan hun ontwikkeling. Mijn volgende stap is hen helpen hun dromen te verwezenlijken. Want mensen helpen succes te hebben is een nieuwe uitdaging die ik wil aangaan. Bijvoorbeeld jonge mensen die hun bedrijven groot willen maken. Dat doen we nu al via ons door Jonathan geleide investeringsbedrijf, waarvan ik adviseur ben.
Dan zijn er bedrijven waarin we investeren die het leuk vinden als ik regelmatig met de directie praat. Ik bereid me voor straks vaker de rol van nieuwsgierige observant, raadgever, coach en adviseur te spelen. Ik moet alleen oppassen niet te veel de schoolmeester te gaan uithangen, want het rare is dat ik van al die jonge mensen, op wie we best trots mogen zijn, meer leer dan zij van mij. Zij hebben nog onbevangenheid, drijfveer en passie.”
Was V&D een icoon in de winkelstraat en wilde hij de keten vanuit zijn passie voor ondernemerschap redden? “Ik heb zes jaar bij de Bijenkorf gewerkt, V&D was altijd de tegenstander. Toen het warenhuis naar de Filistijnen ging had ik absoluut geen fiducie in Hudson’s Bay. Ik noemde dat zelfs een fata morgana, maar dat wilden degenen die hoopten dat het een succes zou worden niet horen. Frappant trouwens dat zovelen moeite hebben met een oprechte, directe of afwijkende mening.”
Kahn probeert V&D in 2016 een doorstart te geven, maar krijgt zijn plannen niet rond. Hij heeft dan wel ideeën over hoe zijn warenhuis van de toekomst eruit moet zien. “Een winkel met etages die allemaal een eigen thema hebben en dat verhaal vertellen, bijvoorbeeld onderwijs of reizen. Mode hoeft niet, kleding is overal al te vinden. De Bijenkorf heeft op dit moment een vintage shop met tassen, horloges en sieraden. Een enorme klapper. Unieke dingen doen, de klant centraal stellen, daar gaat het om.”
Samen met Jaco Scheffers en Ronald van Zetten, die mede-eigenaar en directeur is, neemt Kahn nog datzelfde jaar de merknaam en een aantal concepten van V&D over. Webwinkel vd.nl loopt inmiddels steeds beter. Het Prijzencircus is terug en via de ‘influencers’ op het platform Frendz worden twee tot drie miljoen mensen bereikt. Dat sterkt hem in het idee dat je zowel leert van de dingen die je goed doet als van de dingen die fout gaan.
Over die dynamiek en andere ervaringen uit zijn lange ondernemersloopbaan spreekt Roland Kahn voor en met bedrijven, vaak tegen een vergoeding die naar zijn CoolCat Foundation gaat. “Die ANBI-stichting is in 1999 opgericht om financieel bij te dragen aan de ontwikkeling van kinderen in achterstandssituaties in Nederland en het buitenland. Hoe vaker ik dus word uitgenodigd, des te meer geld ik kan weggeven. Ik hoef voor mezelf geen geld meer te verzamelen, dat heb ik al voldoende, maar ik wil wel bijdragen aan een betere wereld.”
Na het faillissement van CoolCat heeft Roland Kahn het bedrijf teruggekocht. De voorraad is opgeruimd, de complete bankschuld is terugbetaald. De stenen winkels verdwijnen desondanks en net als bij V&D veranderen de ‘bricks’ in ‘clicks’. “Zo’n overdracht is geen feestje en uiteindelijk is het door omstandigheden niet gelukt op de oude voet door te gaan en alle betrokkenen te steunen. CoolCat komt als online kinder- en jongerenmerk terug. Daarvan hebben we hoge verwachtingen. Ik help het team weer met opstarten.
Daarnaast hebben we het lingeriemerk Sapph en zeventig America Today-winkels. De eerste pilot in Duitsland is pas geopend en internet groeit hard. MS Mode grote maten telt nu 180 winkels in de Benelux, Frankrijk en Spanje. Die doorstart loopt redelijk, hoewel er nog veel te doen valt. Naast de oudere klanten, zijn er nu steeds meer jongere mensen aangewezen op grotere maten. Het is best een uitdaging hen er leuk te laten uitzien. De een is graag strak, de ander kiest ervoor maat 46-48 te hebben. Dat is de vrije keuze waarop iedereen recht heeft, ongeacht de eventuele gezondheidsrisico’s. Ten slotte hebben we een vastgoedportefeuille in Nederland, België, Duitsland en sinds tien jaar in Amerika.”
Volgens Kahn zijn de meeste mensen toeschouwers (“De oude Romeinen zeiden het al: ‘Geef het volk brood en spelen’.”), maar zijn er in Nederland ook abnormaal veel commentatoren. Mensen die aan de kant staan en hun mening over alles en iedereen ventileren. Spelers zijn in de minderheid. “Ik ben altijd speler geweest. Een aantal goede spelers wordt coach. De beste goede spelers worden leiders. Daarvan zijn er nooit genoeg. We hebben in dit land een ongelooflijke neiging te nivelleren. De cultuur is zesjes halen. Degenen die daar met kop en schouders bovenuit steken en dat niet willen worden soms verketterd.
Gelukkig is dat nu minder dan vroeger, maar daarvoor in de plaats is het ‘milieucommunisme’ gekomen, dat zover gaat dat mensen zich moeten schamen om in een vliegtuig te stappen. Het is ongelooflijk hoe hypocriet mensen zijn. Het aller bizarste is biobrandstof. We kappen bomen om CO2 te bestrijden, in plaats van dat we die bomen het werk laten doen! We bouwen windmolens, maar laten de natuur niet doen wat ze moet en kan doen. De milieumaffia beperkt ons en daar ben ik redelijk verbaasd over. Die hypocrisie hoort bij mensen en het mooie daarvan is wel dat we ervan kunnen leren.”
“Zoek hulp als je er niet uitkomt. Mensen die vragen zijn maar ‘even’ dom.”
Niet alleen over hoe we omgaan met het milieu en klimaatverandering, maar ook over ons onderwijs maakt Roland Kahn zich zorgen. Al jaren. “Wij merkten twintig jaar geleden al dat het zeer moeilijk is mensen te vinden die in een winkel leiding willen geven. Dat komt deels doordat scholen mensen al tientallen jaren vooral dingen leren die niet meer nodig zijn. Het schoolsysteem is, net als de overheid en eigenlijk ons allemaal, echt aan innovatie toe. Het is te gek dat er een onderwijzerstekort is, terwijl iedereen een laptop heeft. De beste docenten kunnen online op elk niveau lesgeven, leerlingen van alle leeftijden kunnen de digitale lessen opnemen en afspelen wanneer ze willen en indien gewenst begeleiding krijgen van een leraar. Dat heeft immense voordelen. Iemand die ziek is mist nu een les. Niet meer van deze tijd! Onzinnig!
Eigenlijk houdt de overheid vooruitgang op een geweldige manier tegen door op zulke dingen niet optimaal in te zetten. Ze zijn bang voor vooruitgang uit angst voor banenverlies.” Enige tijd geleden heeft Kahns bedrijf samen met een Brabantse mbo een joint venture opgericht om medewerkers in staat te stellen een mbo-opleiding binnen enkele jaren te voltooien, met nadruk op praktijklessen en -ervaringen die de leerlingen daarna theoretisch konden onderbouwen. “Dynamische jongeren die heel snel met computers zijn moet je niet de hele dag in een klaslokaal opsluiten, vandaar deze aangepaste opleiding. Die hebben we later opgeheven omdat andere instellingen dat nu beter kunnen.”
De flamboyante ondernemer constateert dat de huidige leiders compleet achter de feiten aanlopen. Een boeiende ontwikkeling. “Als we die niet weten te stoppen komt West-Europa erg in problemen. Om ons heen zijn er geen of minder beperkingen. Kijk naar de enorme groei van Azië en de dynamiek van die landen. Dan zie je dat veel dictatorialer geregeerde landen zich sneller ontwikkelen dan landen waar iedereen zich met alles bemoeit. Kijk naar China, dat kennis koopt, steelt en ontwikkelt.
Voor we afscheid nemen geeft Roland Kahn nog enkele tips. “Leg focus op waarin je goed bent en vlak de rest zoveel mogelijk af. Dan maak je enorme stappen.” En: “Zoek hulp als je er niet uitkomt. Mensen die vragen zijn maar ‘even’ dom.”
Tekst: Jacques Geluk
Roland Kahn, de man achter het CoolCat-imperium, is als spreker een enorme inspiratiebron voor...
Offerte opvragen Bekijk het profiel