This site requires JavaScript to render the code.

Need to know how to enable JavaScript? Go here.

Speakers

Kunstmatig versnelde evolutie als oplossing voor de bestuurlijke chaos in de wereld?

Door globalisering en vooral door internet is de mensheid al geruime tijd bezig een complex systeem te worden. De onzekerheden nemen toe en wat vandaag wordt bedacht is morgen alweer verouderd.

prof. dr. ir. Hennes de Ridder

Toekomst van de Bouw | Duurzaam bouwen

Door globalisering en vooral door internet is de mensheid al geruime tijd bezig een complex systeem te worden, omdat iedereen via de Cloud in principe een directe relatie met iedereen heeft. Er zijn inmiddels al verscheidene mondiaal opererende commerciële systemen zoals Google, Amazon en Facebook die dit succesvol exploiteren en een klein voorproefje geven van waar de wereld naar toegaat.

Dit heeft een keerzijde omdat complexe systemen groeien, hun omgeving plunderen en steeds meer energie nodig hebben om niet uit elkaar te vallen. Zo zien we de bevolkingsgroei, verstedelijking, energiegebruik, aantasting van natuur en milieu, tekort aan grondstoffen, opwarming van de aarde en de kloof tussen arm en rijk met de dag toenemen. De onzekerheden nemen toe en wat vandaag wordt bedacht is morgen alweer verouderd.

Ernstiger is dat de oude vertrouwde ‘verdeel en heers’ besturingssystemen in de wereld niet meer werken. Niet voor beleid, niet voor bedrijven en zeker niet voor projecten. De verticale gelaagdheid van de hiërarchische besturing in combinatie met de horizontale fragmentatie in talloze departementen is – met al zijn afspraken – machteloos in die steeds sneller veranderende wereld.

Interessant is het in meerdere landen toegepaste Chinese systeem, waarin met behulp van gezichtsherkenning goed gedrag met ‘social credits’ wordt beloond, met als doel de burgers in bedwang te houden. Dat betekent dus het direct – zonder tussenlagen – besturen van een complex systeem. Indien iets dergelijks onder democratische controle komt (waar nu geen sprake van is) zou dat straks wel eens mondiaal kunnen worden toegepast. Ik moet er niet aan denken, maar toch…

Ernstiger is dat de oude vertrouwde ‘verdeel en heers’ besturingssystemen in de wereld niet meer werken.

Het principe van sturen zonder tussenlagen heb ik in 1988 voor de eerste keer in praktijk gebracht met de roemruchte Ekofisk Protective Barrier, een groot offshore project in de Noordzee. Toen ging het er gelukkig niet zozeer om de grote ploeg ingenieurs in bedwang te houden, maar om het concept razendsnel te ontwikkelen. Wekelijks resultaten ophalen, in een integraal model stoppen en met behulp van simulaties kijken welke ingenieurs het element – waarvoor ze verantwoordelijk waren – het beste, het snelste en tegen de laagste kosten konden veranderen om met het systeem letterlijk en figuurlijk te overleven.

Deze methode, die ik inmiddels Kunstmatig Versnelde Evolutie (KVE) heb genoemd, is uitermate geschikt voor alle soorten sturing in onze steeds sneller veranderende wereld, zoals bijvoorbeeld voor grote projecten, voor innovatie of voor het terugbrengen van het CO2 gehalte in de atmosfeer. Evolutie is iets anders dan disruptie, kanteling, of revolutie.

Beseft moet worden dat een systeem in de huidige wereld alleen kan overleven als de elementen van dat systeem – onder directe centrale sturing – continu en hoogfrequent in kleine stapjes worden veranderd.

Bron: ACADEMY Magazine 2019-2020

prof. dr. ir. Hennes de Ridder

Toekomst van de Bouw | Duurzaam bouwen

Hennes de Ridder is emeritus hoogleraar Integraal Ontwerpen aan de TU Delft. Hij is expert op het...

Offerte opvragen Bekijk het profiel