Jetze Plat

Over Jetze Plat

Jetze is geboren in Amsterdam. Vanaf zijn geboorte was het al duidelijk dat er iets niet in orde was met zijn benen. Aan zijn linker been heeft hij een verkort boven been en een knie zonder kniebanden. Aan zijn rechter been mist hij zijn gehele boven been en zit zijn onderbeen aan zijn romp vast. Eerst kon hij nog lopen met een orthopedische schoen welke verhoogd was,  echter werd het beenlengte verschil steeds groter, waardoor de schoen later werd vervangen door een prothese.

Tot zijn 16e heeft hij een prothese gehad waarbij zijn voet in een spits in de koker stond. In december 2007 is zijn voet geamputeerd, dit was de beste keuze omdat hij steeds meer last kreeg van drukplekken in zijn prothese. Na een lang herstel kon hij gelukkig weer lopen. Dit heeft langer geduurd dan verwacht, omdat ze een ander soort prothese uitprobeerden, hiermee lukte het niet om te lopen en na 3 maanden was er een nieuwe prothese gemaakt op de oude manier, toen kon hij weer goed lopen.

Om naar school te kunnen fietsen -wat niet kon op een gangbare fiets- zijn zijn ouders op zoek gegaan naar een andere mogelijkheid. Toen ze bij het revalidatie centrum in Amsterdam waren voor zijn prothese, zagen ze een handbike rijden. Ze wisten toen nog niet van het bestaan en na een zoektocht zijn ze bij Double Performance in Gouda terecht gekomen. Daar kwam zijn eerste handbike vandaan, dit was in het jaar 1995. Met deze fiets ging hij naar de basisschool, 2km vanaf huis.

In september 2010 is Jetze gaan werken bij Double Performance in Gouda. Hier stond hij in de werkplaats en repareerde hij (sport)rolstoelen en handbikes, om uiteindelijk door te groeien als adviseur en dus (sport)rolstoelen te kunnen aanmeten. Maar dat ging anders. Begin mei 2011 behaalde hij, door een podiumplek op een World Cup wedstrijd, een nominatie voor de Paralympische Spelen in Londen, September 2012. Daarmee haalde hij een A-status van de NOC*NSF en dat betekend dat je een minimum inkomen krijgt van de Nederlandse sportkoepel NOC*NSF. Na een moeilijk afweging, ik had het enorm naar m`n zin op het werk maar hij wilde ook (nog) verder met de sport, besloot hij in goed overleg met mijn werkgevers Kees van Breukelen en René Koster te stoppen met werken.

Zo kon hij 100% voor de sport gaan en alles uit zichzelf halen. In Londen 2012 behaalde hij als beste resultaat een 4e plaats in de wegrit, een voor hem persoonlijk zeer teleurstellend resultaat. Na een periode van een aantal maanden merkte hij aan zichzelf dat hij er niet beter van werd om alleen maar te sporten. Tijd voor het sociale leven maakte hij eigenlijk niet en daardoor leefde hij echt in een tunnel. Hij mocht weer terug komen bij Double Performance, parttime om sport en werk zo goed mogelijk te combineren.

Eind 2013 uiteindelijk dan wederom besloten om, nu definitief, volledig te focussen op de topsport. Steeds vaker werd hij gevraagd voor presentaties, interviews op ambassadeurschappen. Heel erg bijzonder en ook erg goed voor een juiste balans. Zo zet hij zich in als ambassadeur voor ‘Move Forward’, de Dopingautoriteit (100% Dope Free & BeProud campagnes) en Fonds gehandicaptensport.

Ook ging de ontwikkeling op sportief niveau door. De eerste paratriathlon wedstrijden gingen zeer goed waardoor de droom ontstond om zo zich voor beide sporten te kwalificeren voor Rio de Janeiro. Dit lukte; 2016 werd een bijzonder jaar. Hij plaatste zich als enige Nederlandse voor twee verschillende sporten, handbiken én triathlon. Hij won in voorbereiding op Rio onder andere een belangrijke World Cup (tijdrit) in Oostende, werd Wereld Kampioen triathlon en won tijdens zijn tweede Paralympische Spelen een GOUDEN medaille (triathlon) en een bronzen bij het handbiken. Hiermee was hij de enige mannelijke atleet die twee medailles won in twee verschillende sporten.

Seizoen 2017 overtreft alle afgelopen jaren. Zijn debuut in de Ironman triathlon (Luxemburg en Hawaï), waarbij hij een parcoursrecords neerzette en als eerste Paralympische atleet in de top 30 overall (26e) finishte in Werelds beroemdste Ironman op Hawaï. Ook haalde hij zijn allereerste Wereldtitel in het handbiken, direct ook in zowel de tijdrit als de wegwedstrijd. Om het compleet te maken werd hij Wereld en Europees kampioen triathlon (sprint) en pakte hij het Wereldrecord op de handbikemarathon (42,195km in 58m39s). Aan het einde van het seizoen werd hij uitgeroepen tot Paralympische atleet van 2017, kreeg hij een nominatie voor een Laureus Award en werd hij sportman bij de Nederlandse triathlonbond. Een jaar om nooit te vergeten!

In Tokio haalde Jetze het allerhoogste; drie gouden medailles in twee sporten. (Triathlon en handbike tijdrit en wegwedstrijd. Niets is onmogelijk is dan ook bij uitstek de slogan van Jetze waarmee hij andere mensen inspireert.

Eretitels:

3 maal Paralympisch Sportman van het jaar
4 Gouden medailles en 1 bronzen op de Paralympische Spelen
8 wereldtitels handbiken
9 wereldtitels triathlon
Werelduurrecrord handbike
Wereldrecord Ironman Triathlon