Maarten Bouwhuis

Ze zijn de ruggengraat van de economie; ondernemers. Ze geloven in avonturen. Ze investeren hun geld en energie en genieten elke dag van de vrijheid om eigen keuzes te maken. Ondernemers nemen risico’s, maar zien dit zelf anders. Elk goed businessmodel heeft ook een vleugje opportunisme nodig. En natuurlijk continuïteit, dat familiebedrijven hoog in het vaandel hebben. Gesprekken & interviews met opvolgers van de volgende generatie blijven elke keer weer bijzonder.

De overheid, dat zijn wij zelf. Wij kiezen onze politieke leiders en zij sturen alle publieke organisaties aan. Maar tegelijkertijd is de overheid ook een eigen autonome kracht. Binnen de vierde macht worden projecten en processen gestimuleerd, maar ook afgeremd.

Maarten houdt van complexe maatschappelijke vraagstukken zoals de toekomst van de zorg, de transitie naar een circulaire economie of Europese politiek. Hierin komen alle krachten uit de samenleving samen; politiek, overheid, bedrijfsleven en burgers of consumenten. Complexe vraagstellen hebben nooit een simpel antwoord, hoewel sommige politici dat graag zouden willen. In zijn werk als dagvoorzitter zoekt hij de verbanden tussen alle belangen en verschillende complexe vraagstukken.

Als zoon van een rijksambtenaar is politiek en maatschappelijk denken thuis met de paplepel ingegoten. Vanaf de start van zijn carrière werkt hij voor gemeenten, provincies, waterschappen en het rijk.

Door klimaatverandering warmt de aarde in hoog tempo op. Alle IPCC-rapporten wijzen hierop. En de oorzaak ligt bij onszelf. Dit vraagt om duurzame oplossingen voor praktisch alles. We moeten naar een circuliare economie. De Britse econoom Kate Raworth omschrijft dit haarscherp in haar bestseller Doughnut Economics: seven ways to think like a 21st century economist.

Uiteenlopend van kweekvlees tot elektrische auto’s, technologie is een belangrijke weg naar duurzaam voedsel, armoedebestrijding en het tegengaan van klimaatverandering. Maar dat is niet genoeg. Ook de overheid  moet strenge regels maken om het economisch model waarin we leven te verduurzamen. Op congressen voor bijvoorbeeld de transportsector, de retail, de energiesector en de waterwereld, draait het altijd om de verbinding tussen nieuwe technologie, regelgeving en ondernemerschap.

De zorg is de enige groeimarkt waarvan niemand wil dat die groeit, maar toch groeit die. En dat kan ook niet anders. De vergrijzing en medische innovaties zijn duur, en die trend stopt voorlopig niet. Hoe moet het verder? Zijn wij bereid om 30% of zelfs 40% van ons inkomen aan zorg te besteden? Of moeten de kosten naar beneden en wordt de zorg in Nederland versoberd.

In de economische hausse van 2015-2020 kon de politiek nog om de hete brei heen draaien. Als er een nieuwe recessie komt, worden de keuzes pijnlijk. Kan elk nieuw duur kankermedicijn wel verstrekt worden? En hebben alle patiënten recht op elke behandeling. Hoe kun je discrimineren in het recht op zorg? Het zijn keuzes waar ziekenhuizen, verzekeraars en eerstelijns instellingen al over nadenken. Elk zorgcongres dat ik leid, ligt deze boeiende puzzel van de toekomst van de zorg op tafel.

Reclame is overal, maar lang niet alles werkt. Gelukkig worden de meeste boodschappen om ons heen door onze hersenen gemist. Veel succesverhalen van merken worden gevoed door de purpose van het merk. Consumenten zoeken meer en meer naar betekenis en gebruiken de merken om hun heen. Hoe verandert dit de marketing- en reclamewereld?

Ook in de winkelstraat maken consumenten nieuwe keuzes? Waarom zijn Rituals en Action succesvol, en waarom kon Hudson’s Bay niet overleven? Hoe hard groeit de online retail door de komende jaren? En wat is de impact op de winkelstraat? Retailers verdwijnen en webwinkels nemen het over. Maar al die pakketjes moeten wel bezorgd worden. Welke antwoorden hebben retailers en de transportsector op het vraagstuk van de ‘last mile’?