prof. dr. Mike Borst

''Op verzoek van minister Bussemaker van OCW heeft dr. Kees Boele in 2016 het jaarlijkse essay geschreven in het kader van de Dag van het onderwijsbestuur. Prof. Edith Hooge en prof. Kim Putters gingen Kees Boele in 2014 en 2015 voor.Kees Boele presenteerde zijn essay “Passie voor onderwijsbestuur, van aansprakelijkheid naar aanspreekbaarheid” op 16 september 2016 in aanwezigheid van minister Bussemaker aan 90 bestuurders en toezichthouders uit het hoger en middelbaar onderwijs. In een gloedvol betoog pleitte hij voor diepere kwaliteit in het onderwijs en adviseerde aan de bestuurders en toezichthouders om te sturen op passie, vertrouwen en professionals governance. In de visie van Kees Boele moeten bestuurders docenten meer ruimte geven. Ruimte om mee te denken, beslissingen te nemen en om fouten te maken.Het ministerie van OCW kijkt terug op een zeer geslaagde bijeenkomst met Kees Boele als een zeer betrokken en gepassioneerde onderwijsman.''

''Op 8 juni 2017 organiseerde ik de landelijke thema-middag “van prestatieakkoord naar kwaliteitsafspraken”. Ruim 70 beleidsadviseurs en medewerkers kwaliteit van alle hogescholen waren naar Utrecht gekomen om aan de middag deel te nemen.

Doel van de middag was kennis met elkaar te delen en te bespreken hoe hogescholen zelf de stap van prestatieafspraak naar kwaliteitsafspraak zouden kunnen maken.

Als Key-note spreker had ik dhr Boele uitgenodigd. Reden hiervoor was dat ik in de media kon volgen dat zijn visie op het aansturen van een grote hogeschool vanuit kwaliteitsperspectief interessant is. Hij legt veel nadruk op het gevoeld eigenaarschap van onderwijskwaliteit bij de professionals (docenten en overige medewerkers) en is van mening dat je een hogeschool visiegericht moet aansturen (en je over het al dan niet realiseren van die visie moet verantwoorden). Dat wil zeggen dat niet de landelijke kaders, maar de eigen strategische (regionale) koers centraal behoort te staan in de aansturing en verantwoording. Deze koers wordt uitgestippeld door bestuur, docenten, medewerkers, studenten en (regionaal) beroepenveld samen.

Deze visie staat in contrast met de ervaringen zoals die de afgelopen jaren met het prestatieakkoord zijn opgedaan. Die ervaringen leren dat het eigenaarschap van het prestatieakkoord zich beperkte tot de bestuurskamer en dat de kwantitatieve indicatoren generiek waren voor alle hogescholen. Overige stakeholders waren bij het maken van de afspraken niet betrokken.

In ons voorbereidend gesprek heb ik dhr Boele gevraagd zijn visie uiteen te zetten en daarbij waar mogelijk zoveel mogelijk te prikkelen. Zaken mochten naar mijn mening scherp worden neergezet: dat komt de discussie van de rest van het congres ten goede.

De presentatie van dhr Boele voldeed geheel aan de verwachtingen. Hij gaf een ontspannen presentatie waarin de problematiek vanuit een fundamenteel perspectief werd neergezet (Scholen zijn doorgeschoten in hun ontwikkeling van instituties naar organisaties). Vanaf dit fundament bouwde hij zijn verhaal op en gaf daarbij aan wat de consequenties voor een eventueel vervolg op het prestatieakkoord zouden moeten zijn. Daarbij stelde hij zich kwetsbaar op door aan te geven dat zijn visie ook niet altijd gerealiseerd kan worden in zo’n grote hogeschool als de HAN. Hij gaf na afloop van zijn betoog het woord aan zowel de lector Governance van de HAN als de dienst kwaliteit van de HAN, om te reflecteren op zijn verhaal vanuit hun perspectief. Hierdoor kregen we vanuit drie HAN perspectieven zicht op deze materie.

De presentatie en de twee reflecties gaven de deelnemers een goed en vooral ook concreet beeld van de situatie bij de HAN en prikkelden de deelnemers (veelal kwaliteitsadviseurs) tot nadenken. Dit werd versterkt door zijn slot-appel op de aanwezigen: U heeft een sleutelrol binnen uw instelling als kwaliteitsadviseur! Zorg dat de angst verdwijnt en de kwaliteit terugkomt. We moeten een nieuwe kwaliteitsmoraal ontwikkelen in plaats van het ontwikkelen van protocollen. Maak de professional verantwoordelijk. In een andere dynamiek, vanuit het ‘discours van instituties ipv het discours van organisaties”, kom je sneller en dieper tot de kern. Via deze weg wil ik dhr Boele dan ook nogmaals danken voor de inspirerende opening van ons congres.''

''De heer Boele heeft onze debatbijeenkomst over hoger onderwijs van een positief-kritische noot voorzien. Zijn prikkelende bijdrage bracht diepgang in de discussie. Hij kan klassieke denkers verbinden met actuele discussies en presenteert helder en met humor. Met aansprekende voorbeelden verlevendigt hij zijn betoog. Zo wordt een technische discussie voor iedereen relevant!''

''De lezing met bijbehorende discussie wordt door de aanwezigen zeer gewaardeerd. Men is van mening dat dhr. Boele er op inspirerende wijze in slaagt de aanwezigen aan het denken te zetten. Op niet alledaagse wijze werden zij uitgedaagd te reflecteren op de functie die onderwijs in de huidige tijd, in de huidige samenleving vraagt. De inhoud van de presentatie is herkenbaar maar nodigt ook uit anders te kijken en te denken en het niet bij oppervlakkige en gemakkelijke prietpraat te houden.''